ကြင်နာသူ ဒေါက်တာမလေး ၃ ( သိမ်း)

 ကြင်နာသူ ဒေါက်တာမလေး ၃ ( သိမ်း) 

By Love Lay

အဘစိန် သမီးတို့ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် နော

ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့၏
အိပ်ခန်း အိပ်ယာပေါ်တွင် ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့မှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း လှဲလျောင်းနေသည်။သူမအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်၍ ရှက်ရွံ့ပြီး မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးတွင် အပ်ကာ ကျောပေးလှဲနေသည်။ နူးညံပျော့ပြောင်းသော ဆံသားနွယ်များမှာ ဖြူဖွေးမွတ်ထွတ်နေသော ကျောပြင်ဝယ် ဝဲကျနေလေသည်။ကျစ်လျစ်သော ခါး အဝေ့အဝိုက်မှာ ရပ်သပ်ရှုမောစရာ။ဖွံ့ထွား အိစက်နေသော တ င်သားအစုံမှာ တခြမ်းသည် ဖောင်းကြွနေပီးကျန်တခြမ်းမှာ အိပ်ယာခင်းမွေ့ရာထဲ နစ်၀င်နေသည်။ မကြာခင် ယောက်ျားတယောက်နင့် ကာမစပ်ယှက်ရတော့မှာပါလားလို့ တွေးရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။ဆေးခန်းမှာ အမှိုက်လာကာက်တဲ့ အဘိုးကြီး တယောက်၊ တခါမှ ဒီလိုကြုံ ရမယ်လို့ မထင်၊ နောက်ဆုတ်လိုစိတ်လည်း မရှိတော့။ကာမစိတ်လည်း အရမ်းကို သောင်းကျန်းနေပြီး အရမ်း အ ~ိုး ခံချင်နေသည်။
အဘစိန်မှာ သူကိုယ်သူ မယုံနိင် ။ ဆရာ၀န် အလှနတ်သမီး နှင့် ~ိုး ခွင့် ရလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထား။ခု လက်ရှိ အခြေအနေမှာ ထိပ််ထားလေးတပါးလိုနေသော ဒေါက်တာရတီစုလဲ့ သည် ခုတင်ပေါ်တွင် သူ့လို အမိုက်ကောက်သမား အဖိုးအို၏ အ ~ိုး ကို ခံယူရန်စောင့်နေလေသည်။ အဘစိန်လည်းဝတ်လစ်စလစ် ဖြင့် အရမ်း လှပနေသော ဒေါက်တာမလေးကို ကြည့်ပြီး မခံစားနိုင်တော့ဘဲ ပုဆိုးကို ချွတ်ပီး ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် ခုတင်ပေါ် တက်သွားလေတော့သည်။ ဒေါက်တာကို ငြင််ငြင် သာသာ ဆွဲလှည့် လိုက်သည်။

ရှက်တယ် အဘရယ်...

မရှက်ပါနဲ့တော့ ဆရာမလေးရယ်..

အဘ ကောင်းကောင်း ~ိုး ပေးပမယ်

အားး အဲလို စကားတွေ မပြောပါနဲ့ ရှင်..

အခုပဲ ~ိုး တော့မှာမို့ ~ိုး မယ် ပြောတာပါ ဆရာမလေးရယ်..

အွန့်..

အပျိူစင်လေးမို့ ကြမ်းလို့ မရမှန်း အဘစိန် သိသည်။ အရင်ဆုံး ပက်လက်အနေအထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်သည်။ဒေါက်တာရတီစုလဲ့မှာ ရှက်လွန်း၍ မျက်လုံးကို လက်ဖြင့် ကွယ်ထားသော်လည်း အဘစိန်၏ လှုပ်ရှားမှုကို အလိူက်သင့် နေပေးသည်။ ဒေါက်တာ၏ ပေါင်နစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ပြီ ရတနာ ေSာက် ဖုတ်လေးကို တဖန်ရက်ပြန်လေသည်။

ပလပ်

အို...

ေ Sာကျ စိကို စုပျရငျး
လကျခလယျကို ပါ ေSာကျ ခေါငျးထဲ ထညျ့ကွညျ့သညျ။ ကွပျသညျ။ ကစားကွညျ့သညျ။ေSာကျ ဖုတျမှာ အရညျ ရှှမျးနပွေီး ဖွစျရာ ခနကွာသောျ ရှော ရှောရှူ ရှူ ပငျ အဝငျအထှကျရလသေညျ။ တဖွညျးဖွညျး အမွနျ ကစားပေးပွီး ေSာကျ စိလညျး အလှတျမပေး လြှာကွမျးကွီးဖွငျ့ တရကျစပျ ရကျပေးသညျ။
ဒေါက်တာရတီစုလဲ့ မှာ မိမိ ေSာက် ဖုတ်အတွင်း ၀ငျထှကျနသေောလကျခြောငျးလေး၏ အ၇သာ ၊ေSာက် စိ အစုပ်ခံရသော အရသာ ပေါင်း ခံစားရင်း ဖီးတက်နေလေသည်။

အွန့်... အင့် ....
အ... အာ....အး.....အာ့.....အား....
ဖြည်း.....ဖြည်း .....လုပ်.....နော်... အ.....ဘ
အား ..ရှီးးးးး ကျွတ် ....အာ ...အာ... ာအ ...အာာ
အမယ်လေး....ဘယ်လိုမှန်းကို မသိတော့ဘူး အဘရယ်......

ဒေါက်တာရတီစုလဲ့လည်း တချီ ပြိး သွားပြီး ေSာက် ရည်များ ပန်းထွက်လာကာ အဘစိန် လည်း ထွက်သမျှ ေSာက် ရည် အကုန် ရက်ပစ်လိုက်သည်။

အားနာစရာကြီး အဘရယ်....ရွံစရာကောင်းတာကို..

မလိုပါဘူး ဆရာမလေး ဆရာမလေးရဲ့ ေSာက် ဖုတ်က မွှေးကြိုင်ပီး ချိုနေတာပဲ
အမယ် အပိုတွေ... ဒေါက်တာရတီစုလဲ့လည်း ကျေနပ်မိပီး ပိုပီး ရင်းနီးလာလေသည်။

အဘတို့ ~ိုး ရအောင်နော်

ဟု... ဖြည်းဖြည်းနော်...

ထို့နောက် အဘစိန်လည်း ဒေါက်တာ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူရင်း ~ီး ထိပ်ကြီး ကို ေSာက်စိ နှင့် အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲနေကစားနေလသေညျ။အစကကှနျဒုံးသုံးရနျ ပြောမလို့ လုပ်ပီးမှ safe period ဖြစ်တာ သတိရပီး မပြောတော့ပေ။ အနာ ဆေးကု တုန်းက သွေးစစ်ထားသည်မှာ ရောဂါ ကင်းရှင်း ကြောင်း သိထားပြီး ဖြစ်လေသည်။ထို့ကြောင့် ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့မှာ ပိုပီး ရဲတင်းနေလေခြင်းဖြစ်သည်။

အဘစိန်သည် ~ီး ကို မထည့်သေးဘဲ ေSာက် စိကို ~ီး ထိပ်နှင့်ပွတ်လိုက်၊ နို့အုံကို လက်နှင့် လုံးချေလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းကို စုပ်လိုက်ဖြင့် နေလေရာ ဒေါက်တာရတီစုလဲ့ လည်း မခံစားနိုင်တော့ဘဲ

အားးးး ရှိးးးးးး
ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ အဘရယ်..
လုပ်ပေးပါတော့..

ပြွစ် ...စွပ် ...

အဘစိန်လည်း ~ီး ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ စတင် ဖိထည့်လိုက်သည်။

အွန့် ....ကျွတ်..... အမယ်လေး.. နာ ...နာ...တယ် အဘရေ..

ခနေလး နော် ခန လေးပဲ သည်းခံ..

အဘစိန်လည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ေSာက် စိလေး ပွတ်ပေးလိုက် နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းပေးလိုက် နို့အုံ စို့လိုက် ချေပေးလိုက်နင့် ီး ကြီးမှာ ေSာက် ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ တရစ်ချင်း ၀ငျသှားလတေော့သညျ။

ဖွစ် ....ပြစ် ....ပစ် ....စွပ် ..
ဇွိ ...ဇွပ်...ဇပ်...

.အား.... အ ....အာ ...အ...အားးး ရှိးးး အာ....အင့်...
အင့်......ဟင့်.....အင်း.....

နောက်ဆုံးတွင်တော့ အဘစိန်နှင့်ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့တို့၏ ဆီး စပ်ချင်း ကပ်မိသွားသည်။
အဘစိန်လည်း ဖြည်း ဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပြီး ဒေါက်တာ ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ချော့ ~ိုး နေလေသည်။

အ ...အင့်....အ... အင်းးးးးအ့ ...အ......အင်.....

အဘစိန်၏ ~ီး မဲမဲကြီးမှာ ေSာက် ရည်များဖြင့် ရွှဲစို ပြောက်လက်နေပီး ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့၏ ပန်းဆီရောင် ေSာက် ဖုတ်ထဲတွင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ ေSာက် ဖုတ် အဝ ပွင့်ဖက်လွှာ နစ်ချပ်မှာ ~ီး ဝင်ထွက်တိုင်း လိပ်တက်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း အဘစိန် အားတက်လာသည်။ ဒေါက်တာရတီစုလဲ့၏ ကာမ ညည်းသံကို ပိုပို ကျယ်လာလေ ပို အားတက်လာလေ ဖြစ်ပီး ပေါင်နစ်ချောင်းကို ကားသထက်ကားရင်း ဖိ~ိုး နေသည်။း တဖြည်းဖြည်း ဒေါက်တာလည်း ခံနိင်ရည်ရှိလာသောအခါ အရှိန်မြင့် ဆောင့် ~ိုးး ပါတော့သည်။ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ရင်း ဆောင့်~ိုး နေလေရာ အောက်မှ ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့လည်း မခံစားနိုင်တော့ဘဲ ဆောင့် ချက်နှင့် အညီ ကော့ကော့ပစ်ပြီး တချီပီး တချီ ပြီးနေလေသည်။

ဖပ်....ဖပ်....ဖပ်......ဇွပ်....ဇွပ်...

အ .....အင်....... အင့်.......အင်းးးး...အင့်.....အွန် ....အို....အု.....အင့်....ဟင်းးးးးဟင်းးးး

ကောင်းလိုက်တာ ရှင်ရယ်

အမယ်လေး...နော်.....အ......အင်....
အားးးး ရှီးးးးးးး

အိပ်ခန်းထဲဝယ် ~ိုး သံ ညည်းသံများ ကာမမီးများ တောက်လောင်နေပါတော့သည်။

ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့လည်း သုံးချီ သုံးခါ ပီးသောအခါ

အဘစိန် သည် ~ိုး တာ ခနရပ်ပီး ~ီး ကို ေSာက် ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားကာ ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို စုပ်နမ်းနေလေသည်။ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့လည်း အဘစိန်၏ ကွမ်းဂျိုးများ ကပ်နေပြီး ခံတွင်းနံ့ ဆိုးသောအနမ်း ကြမ်းကြမ်းကို မရွံမရှာ ပြန်လည် အနမ်း တုန့်ပြန်လိုက်သည်။သူမ၏ လျှာ နုနုလေး ဖြင့် အဘစိန်၏ လျှာကြမ်းနီကို ရစ်ပတ်ငုံထွေးလေသည်။အနမ်းကြမ်းကြမ်းများ ဖလှယ်ရင်း အဘစိန်၏ လက်များမှာ နို့အုံကြီး နစ်လုံး အားရပါးရ နယ်လေတော့သည်။

ကောင်းလား ဆရာမလေး

ဟု...အွန် ကောင်းတယ်..အရမ်းပဲ...
သူ မပီးသေးဘူးနော် သမီး ဘယ်လို နေပေးရမလဲဟင်..
ဆရာမလေး ကို အနောက်က ~ိုး ချင်တယ်...

ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့ လည်း မငြင်းဆန်ဘဲ အဘစိန်အလိုကျ နောက်လှည့် ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။

အဘစိနိလည်း သူ့အတွက် ကုန်းပေးထားသော တင်လုံးကြီး ဖြူ ဖြူဖွေးဖွေး ကြီး အား ကြည့်ရင်း တံတွေး မြိုချမိသည်။ သူ့တသက်နဲ့ တကိုယ် ဒီလောက် ဖြူဖွေးပြောင်လက်ပြီး ရှင်းသန့်အိစက်သော တင်သားမျိုး မမြင်ဖူ းမကြုံဖူးပေ။

အဘရေ လိုးတော့လေ...

အဘစိန်လည်း ဒေါက်တာ၏ ခါးကို ဖိချရင်း တင်လုံး နစ်ခြမ်းကို နယ်ပီး ~ီး ထိပ်ကို ေSာက်ပတ်ဝ တွင့် တေ့ လိုက်သည်။

~ိုး းမယ်နော် ဆရာမလေး

ဟု .

အို...အို့...
~ီး ကို တဆုံးထည့်ပီးဆောင့် ~ိုး ပါတော့သည်။

ဖအ် ဖပ်.....
အ
အ...အိ.....အို....အု....အို....
အားးး ရှိးးးး

အားး ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင် ကြီးကွာ

~ိုး လို့ ကောင်းလိုက်တာ..

ဆီးစပ်နှင့် တင်သား ရိုက်ခက်သံများ ဟိန်းထွကိနေပီး
အချက် ၅0 ခန့် ကြာသောအခါ
အဘစိန်လည်း မခံနိုင်တော့ဘဲ လရည်များ ေSာက် ဖုတ်ထဲ အပြင်း လွှတ်လိုက်ပါတောသည်။

နစ်ယောက်လုံး တက်ညီလက်ညီ ~ိုး ကြ ဆော်ကြပီးသောအခါ ပင်ပန်းသွားပြီး အိပ်ရာ ပေါ်ဝယ် ခြေပစ်လက်ပစ် အနားယူနေရင်း

ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမလေးရယ်

ဟွန့်...ခုမှ ဘာကျေးဇူးလဲ
လူကို ရစရာ မရှိအောင် လုပ်ပီးတော့...
ဒီမှာ တကိုယ်လုံးလည်း သူ့လက်ချက်ကြောင့် ကျေမွနေပီ ဟွန့်..

ဆရာမလေးက အရမ်းလှလို့ပါဗျာ...

ဒါပဲနော် ဒီတခါပဲ နောက်ဆို မရဘူး

ဟင် နောက်တခါ ပေးမ~ိုး တော့ဘူးလားဟင်

အွန့် ပေး ~ိုး စရာလား ကျွန်မက ရှင့် မယား လား...

ဒေါက်တာရတီစုလဲ့ လည်း သူမ၏ သွယ်လျ လှပသော ပန်းရောင် လက်သည်းရှည်လေးများဖြင့် အဘစိန်၏ မည်းညစ်ရှုပ်ပွနေသော ရင်ဘတ် အမွှးကြမ်းများ ကြားဝယ် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ကုတ်ခြစ်ရင်း

အခုနေ ထပ် ~ိုး ပေးရင်တော့ ကျွန်မ စဥ်းစားပေးမယ်လေ ဟု

မျက်စောင်းလှလှလေး ထိုးကာ ညုတုတု ပြောလိုက်လေတော့သည်။